Ouw hoer, ik ga toch niet naar Heerlen?!
Je vraagt je vast af hoe het nu gaat met onze zoon Bram en zijn opleidingsswitch. En als je het je niet afvraagt? Pech, want ik ga het je toch vertellen. Bram heeft 8 weken lang het programma MATCH doorlopen. Daar heb ik al over geblogd toen hij nog moest starten. Ik kan je vertellen: hij is er bijna uit. Mede dankzij het programma en de goede begeleiding.
Top 3 of toch top 4?
Grote kans dat hij weggaat bij Gilde Opleidingen. Niet dat hij onze school moedwillig de rug toekeert. Nee, hij wil hier heel graag blijven, maar de opleiding waarop hij nu zijn oog heeft laten vallen, bieden we niet aan. Helaas.
Hij heeft heel lang een top 3 gehad:
- Maatschappelijke Zorg
- Pedagogisch Werk
- Retailmanager
Er was een nummer 4, maar die was in Verweggistan. Om precies te zijn in Heerlen. Die kwam dus nog even niet in zijn favoriete rijtje voor. Tot maandag 25 maart…
Dat had hij niet verwacht
Ik verdenk Bram ervan dat hij in eerste instantie puur en alleen naar de open avond op de 25ste maart van Arcus College in Heerlen wilde gaan, omdat hij dan dat hele stuk kon rijden. Hij heeft namelijk pas geleden het autorijbewijs gehaald. En hij pakt echt álle stukjes aan om te rijden. Al is het 1 kilometer. Zo gaan we dus best vaak samen boodschappen doen bij de buurtsuper. Hoor je mij klagen? ????
Anyway. We zijn linea recta naar de stand van Facilitair Leidinggevende gelopen. Hè, het hoge woord is eruit. Dat is ‘m dus. Ik kan het heel lang maken, maar ik geef de voorkeur aan kort: je merkte aan alles dat dit dé opleiding was voor hem. Je zag Bram dit werk gewoon doen. Echt. Zo afwisselend en veelzijdig. Als ik had mogen kiezen, was ik er nog voor gegaan. Eerlijk.
“Jammer dat de opleiding niet in Roermond gegeven wordt”
Op de terugweg heeft hij wel 3 keer gezegd dat het toch wel erg jammer is dat de opleiding in Heerlen is. En thuis nóg vaker. “Waarom is hij nu niet in Roermond?” Wij: “Heerlen is niet het einde van de wereld, hoor, Bram!” Maar ja, voor een puber van 17 is het dat dus wel. Nu staat hij om 7.45 uur op en zit hij om 8.45 uur in de les (tenminste dat vertelt hij, geen idee of dat ook echt klopt). Naar Heerlen is dat inderdaad een ander verhaal. Maar ja, als dit hét is wat hij wil, moet hij 2,5 tot 3 jaar door die zure appel heen bijten. Dat is nu eenmaal zo.
In de tussentijd heeft hij er veel over nagedacht en wil hij er écht voor gaan, want deze opleiding is zijn nieuwe numero uno. Ingeschreven heeft hij zich nog niet. Bram is nog in afwachting van een meeloopdag. Daarna gaat de kogel door de kerk. Maar zijn vader en ik zeggen sowieso in koor: “Je gaat gewoon naar Heerlen. Ouw hoer, niet!” ????